اما کاش بتوانیم روحمان را به گونه ‌ای تربیت کنیم که در مجلس تنها و تنها به یاد عاشورا باشیم.

مشکلات را به گوشه ‌ای نهاده و فقط و فقط برای رضای خداوند سبحان و شاد ساختن قلب اهل بیت(علیهم السلام) گام در مجلس گذاریم. کاری است بسیار مشکل اما بی شک ممکن. اگر بتوانیم نیت های خویش را حه فکر دیگران باشیم
اما شاید این روزها قدری فراموش کرده ‌ایم هدف اصلی از برگزاری مجالس عزای حسین(علیه السلام) آشنایی بیشتر با هدف قیام آن حضرت بوده است. گریه بر سید و سالار شهیدان در صورتی ارزش حقیقی اش را خواهد داشت که همراه با بصیرت و درک حقیقت باشد.

خیلی ها در محرم سال پیش سینه زن و گریه ‌کن امام حسین(علیه السلام) بودند و اکنون در زیر خروارها خاک خوابیده و حسرت می خورند که کاش به جای ما باشند. شاید برای ما نیز امسال آخرین سال باشد. پس بیایید با توجه بیشتری محرم امسال را طی کنیم و با حضور قلب در هیئت ها شرکت کنیم.