حضرت علي (عليه السلام) هر روز صبح که مي شد وارد بازار مسلمين مي شد در حالي که تازيانه اش بر دوش بود، اول بازار مي ايستاد و مي فرمود:
اي اهل بازار و تجار، از خدا طلب خير کنيد و با آسان گيري بر مردم، خير و برکت را به کسب خود وارد کنيد، شغل را به زينت حلم مزين نماييد، حتما از دروغ و قسم پرهيز کنيد، از ظلم و بي انصافي اجتناب نماييد و به داد محرومين برسيد و به هيچوجه به ربا و معاملات ربوي نزديک نشويد.
 يکي از شبها مقداري پول براي حضرت علي (عليه السلام) آوردند فرمود: هم اکنون آن را تقسيم کنيد، عرض کردند، الان شب است صبر کنيد تا فردا تقسيم کنيم.
فرمود: آيا شما يقين داريد که من فردا زنده هستم.
گفتند: ما هم براي خود چنين باوري را نداريم.
فرمود: پس تأخير نيندازيد . شمعي آوردند، زير نور شمع اموال را تقسيم کردند.
 در زمان حضرت علي عليه السلام مردم به سفره ي درهم و دينار معاويه هجوم مي بردند عده اي از راه خيرخواهي مي گفتند يا اميرالمؤمنين از اموال بيت المال به اشراف عرب و قريش بده که اينقدر از کنار تو پراکنده نشوند مي فرمود:
آيا از من مي خواهيد که پيروزي را از طريق ظلم دست آورم نه به خدا سوگند چنين کاري را نخواهم کرد.